Vandaag hebben we een prachtige dag beleefd met Jouke, Arjan, Tijmen, Siem, Qiujun en de honden Sofie en Nyima. Om elf uur vertrokken we richting de Maasduinen. We hebben een gezellige wandeling gemaakt bij het Driessenven. De honden hebben genoten en de kinderen hebben heerlijk gespeeld. Sem en Tijmen hadden elkaar meteen gevonden, ze raakten de hele dag niet uitgepraat. Qiujun, Siem en Trisha hebben samen in bomen geklommen, samen nieuwe paadjes ontdekt en veel lol gehad. Qiujun en Trisha delen een aantal hele bijzondere gelijkenissen, twee daarvan zal ik jullie verklappen: ze hebben exact dezelfde geboortedatum en ze komen uit dezelfde provincie. Ongelofelijk bijzonder! Na de wandeling zijn we naar de Theetuin in Well gereden om samen een hapje te eten. Het was een super gezellige dag! Mooie gesprekken, mooi gespeeld en mooie locaties!
23 juni 2013
Prachtige dag beleeft met Qiujun & family
16 juni 2013
8 juni 2013
Een zomerse zaterdag
We starten onze zaterdagochtend met een prachtige ochtendwandeling rond het Driessenven.
Thuis stond het zwembad al klaar voor een heerlijke verkoeling. De wandeling in de prachtige Maasduinen, daar krijg je trek van en zo besloten we thuis voor de lunch heerlijke toasties te maken.
Circus Barani is in ons dorp, Sem en Trisha worden altijd magisch aangetrokken door een circus dus hadden we beloofd dat we in het weekend naar een voorstelling zouden gaan. Het was denk ik het kleinste circus waar we ooit bij zijn geweest. Vier medewerkers verzorgden de hele show inclusief shetland pony’s, honden, eenden en geitjes. Het was een grappige voorstelling met een clown die oma Elisabeth bij de show betrok!
25 mei 2013
Zaterdag
Vanochtend met z’n viertjes in Goch Ness gezwommen. Trisha is zo blij met haar snorkel, ze heeft bijna de hele ochtend snorkelend doorgebracht. Sem genoot van het zwemmen en de glijbaan. Na de middag heerlijk met z’n allen in de tuin van de zon genoten. Nu de zon zich niet zo veel laat zien is het driedubbel genieten als deze eens een paar uurtjes schijnt. Sem en Trisha wilden graag een smoothie maken, dus hebben we aardbeien ijs, bosbessen, bramen, kiwi en banaan gemixt met aardbeiensap, een heerlijke verfrissing.
19 mei 2013
Een stralende eerste Pinksterdag
Vanochtend na het ontbijt zijn we op verzoek van Sem en Trisha naar het zandstuifgebied gegaan. We hebben een prachtige wandeling gemaakt, de kinderen hadden hun vliegers mee. Zo leuk om ze daarmee bezig te zien!
Na de boswandeling vroegen de kinderen of ze met een emmertje sop hun fietsen mochten poetsen. Goed idee ! Heerlijk spelen en poetsen met het sop, is er iets leukers ?
Na de lunch zijn we op de “schone” fietsen naar Aijen gefietst. Trisha kan zo keurig fietsen, en geniet van het landschap onderweg. Aangekomen aan de loswal hebben de kinderen bloemetjes geplukt en gespeeld langs de waterkant.
Wat een heerlijke
zonnige eerste Pinksterdag !
12 mei 2013
We wensen iedereen een fijne moederdag !
5 mei 2013
Siem en Mees op visite
Trisha verheugde zich er al dagen op, vanmiddag kwamen 2 hele schattige kleine chineesjes met hun ouders op bezoek. Siem en Mees zijn ook geboren in China. Het jongste zoontje van Ilona en Koen komt uit dezelfde provincie en stad als onze Trisha. Vorig jaar mochten wij 2 fotoboekjes aan Ilona meegeven toen ze op reis gingen om Mees voor altijd in hun armen te sluiten. Het waren 2 fotoboekjes van Trisha met foto’s van de afgelopen jaren erin. In Nanning werden ze door Ilona en Koen overhandigd aan de medewerksters van het weeshuis en ze kregen ook een fotoboekje voor de pleegmoeder die Trisha 17 maanden liefdevol verzorgd heeft. Heel bijzonder dat wij elkaar op deze manier hebben leren kennen en zo waardevol. We hebben gezellig bij koffie en vlaai bij kunnen kletsen over de avonturen die adoptieouders beleven. Binnenkort gaan we gezellig bij Siem en Mees op visite. Bedankt voor jullie bezoek en de leuke cadeautjes voor de kinderen. Het armbandje wordt dagelijks door Trisha gedragen!
28 april 2013
Update Trisha
Voor velen een heel normaal beeld, voor ons zo speciaal. Roze kleertjes hangen te drogen. Hoe gaat het met Trisha ? Heel erg goed. Trisha was altijd al een heel tevreden, enthousiast, vrolijk en lief kindje. Bijna vijf maanden geleden heeft ze zelf verwoord dat ze twijfeld of ze een jongen is. Gezien haar diagnose hadden wij 50% kans dat de keuze die in China voor haar was gemaakt de juiste zou zijn. Aan de andere kant was er 50% kans dat zij op enig moment zou gaan vertellen dat ze een meisje is. Nadat zij ons dit had toevertrouwd en wij thuis een enorme verandering zagen toen ze elke dag na school haar meisjeskleding aan trok. Toen zij dit ook aan haar vriendjes en vriendinnetjes liet zien als ze kwamen spelen begon voor mij de taak om heel zorgvuldig de weg in de maatschappij voor haar vrij te maken. Slapeloze nachten bezorgde het mij waarin ik nadacht over de juiste woorden en uitleg van de aandoening van Trisha. Heel graag wilde ik open en duidelijk communiceren maar aan de andere kant heeft Trisha recht op haar privacy. Zo werd in de brief die ik voor de ouders van alle klasgenootjes schreef niet haar diagnose vermeld. Die is alleen voor haar zelf. Zo duidelijk mogelijk probeerde ik te omschrijven waarom Tristan voortaan Trisha zal zijn.
Wij hebben zeer zorgvuldig de weg voor haar vrij gemaakt. Zij heeft elk stapje zelf aangegeven en genomen. Eind januari gingen we op haar verzoek naar de kapper om een meisjeskapsel te laten knippen. Hoe spannend is dat ? Normaal zit er bij de kapper niemand, of 1 persoon te wachten. Op deze middag ging ze met meisjeskleding aan naar binnen en de kapsalon zat vol met mensen. De kapster op wie we dus geruime tijd moesten wachten zag ik meermaals verbaasd naar ons kijken. De volgende dag is het spannend voor haar. Het enige waar ze zelf tegenop zag is de vraag of haar klasgenootjes het zouden begrijpen? We proberen haar samen met haar juffen gerust te stellen. Wij zijn er voor haar en wij helpen haar om samen deze stap te zetten.
Ook voor ons is het heel spannend. In het verleden werden personen met eenzelfde aandoening als Trisha het zwijgen opgelegd. Ze mochten nooit over hun aandoening praten en er was kort na de geboorte in overleg met de ouders een jongen of meisje van ze gemaakt en daar moesten ze dan hun hele leven inpassen. Regelmatig kwam het voor dat ze daar niet in pasten maar er was geen weg hieruit. Wat een verschrikkelijke aanslag op de psychische gesteldheid van deze personen. Het kwam dan ook regelmatig voor dat deze personen het leven op deze manier niet aan konden en besloten eruit te stappen.
Wij hebben mogen meemaken dat onze maatschappij in 2013 heel open staat voor een aandoening als deze van Trisha. Wij werden overstelpt met reacties van respect, ontroering en ondersteuning. Wij ontvingen deze reacties oog in oog, via kaartjes, berichtjes in onze mailbox of op facebook. Ook was er menige moeder die ik kende van school die naar me toe kwam en zei “kom eens even hier, ik wil je een dikke knuffel geven, ik vind het zo bijzonder hoe jullie met de special needs van jullie kinderen omgaan”.
Hierbij wil ik dan ook een ieder die ons in welke wijze dan ook gesteund en gesterkt heeft heel, heel hartelijk bedanken namens Trisha, Frans en mij. Het betekent heel erg veel voor ons gezin dat jullie er allemaal voor ons zijn. Het was niet niks, maar wij zouden het telkens weer op deze manier doen. Alleen de persoon zelf met deze diagnose kan vertellen of jongen of meisje zijn bij hem of haar past.
31 maart 2013
Vrolijk pasen !
Vanochtend waren de kinderen blij verrast dat de paashaas ondanks de kou onze tuin had bezocht. Sem en Trisha waren druk in de weer met het verzamelen van eitjes, chocola en kleine geschenkjes. Opa Hein en oma Elisabeth kwamen bij ons brunchen, we hebben eerst samen getoast op Pasen met een glaasje Freixenet met een scheutje perziklikeur. Daarna rundvleessoep, waarvan Floris vandaag zijn mergpijpje kreeg en daar heeft hij van vanochtend tot vanavond heerlijk aan liggen kluiven. Trisha en opa hebben genoten van gerookte zalm op hun paaskuiken broodje en als afsluiter hadden we de cupcakes die Trisha met mama gisteren had gebakken met een lekker kopje koffie. Vanmiddag hebben we gezellig samen de Disney film Brave gekeken.
8 maart 2013
Oogziekenhuis Rotterdam en wandeling Kinderdijk
Vanochtend waren we met het hele gezin om half acht in Rotterdam. Sem had drie verschillende afspraken in het Oogziekenhuis. De wond van het geamputeerde oogje is heel goed aan het genezen, de verpleegkundige heeft een passende prothese geplaatst. Dit was erg moeilijk voor Sem. Als je jarenlang pijn hebt gehad aan je oogjes dan zijn dit soort afspraken heel spannend, ook al zijn mama, papa en je zusje erbij om je te steunen. Door de angst verkrampte Sem, zijn oogje en is het bij de derde poging uiteindelijk gelukt om de prothese te plaatsen. Zo verdrietig om te zien hoeveel spanning het meebrengt bij onze lieve Sem als er iemand een behandeling aan zijn oogje wil uitvoeren. De volgende stap is een afspraak maken in Den Haag voor het aanmeten van de individuele oogprothese voor Sem. Vandaag spraken we ook beide oogartsen, over vijf maanden bespreken we opnieuw de voor en nadelen van de staaroperatie van het nog ziende oogje. Eerst even helemaal herstellen van de amputatie. Vanochtend kregen we in het ziekenhuis bezoek van Lotteke en Twan, dat vonden we allemaal zo gezellig en attent. De kinderen hadden elkaar meteen gevonden en hebben lief samen gespeeld. Aansluitend zijn we naar Kinderdijk gereden, wat is het ontzettend mooi om daar te wandelen! We konden daar heerlijk uitwaaien van alle indrukken in het ziekenhuis.
