Nu de kinderen weer naar school zijn maakt Floris het zich comfortabel op de bank tussen de prachtige knuffels… Sem is afgelopen woensdag voor het eerst naar school gegaan. Deze eerste dagen gaat hij van half negen tot kwart over twaalf naar school. Vanmiddag belt juf Noortje mij even om te vertellen hoe zij het deze ochtenden vond gaan. Zelf zien we dat Sem het heerlijk vind om weer bij z’n vriendjes en vriendinnetjes te kunnen zijn, hij leert ook heel graag dus alleen maar goed dat we dit op deze manier op kunnen bouwen. Vrijdag 8 maart hebben we de eerste controle in het Oogziekenhuis Rotterdam. Als het oogje goed is geheeld zal dr. Paridaens proberen de oogprothese terug te plaatsen. Ook hebben wij die ochtend een gesprek met dr. de Faber over Sem zijn ziende oogje. Tijdens de operatie van de amputatie is het ziende oogje onderzocht en zullen wij horen wat men in Rotterdam graag voor Sem zou willen doen. Spannend, wij weten dat dr. de Faber graag een staaroperatie bij Sem aan het ziende oogje uit wil voeren, tijdens de vorige operatie is er een netvliesspecialist bijgeroepen om het netvlies te beoordelen. Tijdens de ochtendvisite de dag na de operatie heeft dr. Paridaens wel al aan ons verteld dat de netvliesspecialist het netvlies als goed heeft bevonden, nu nog maar eens horen wat dit precies inhoudt, geen scheurtjes meer ?? Wij zijn in ieder geval heel dankbaar en opgelucht dat Sem nu geholpen is en geholpen wordt.
22 februari 2013
19 februari 2013
13 februari 2013
Ruim een week na de operatie
Gisterochtend was Sem zijn oogje nog steeds enorm opgezwollen. Frans en ik dachten al sinds dagen dat de oogprothese eruit geduwd zou worden en rond tien uur ’s ochtends zei Sem “mam, de oogprothese is eruit.”
Oke, dat is dat, maar hoe nu verder ? Meteen met de poli van dr. Paridaens in het Oogziekenhuis gebeld. Daar heeft de assistente met de dokter overlegd en vervolgens werden er recepten met zalf en verband naar onze apotheek gefaxt. Na al enige ervaring met de apotheek besloot ik hen eerst te bellen of ze alles op voorraad hadden. Aan de telefoon werd mij verteld dat ze pas morgenochtend de zalf en het verband konden leveren. Dat was dus geen optie want het oogje moest meteen verzorgd worden. In overleg besloten we het recept door te faxen naar de apotheek in het Maasziekenhuis. Thuis heb ik Sem gerustgesteld dat mama heel snel even zijn zalfje en verband zou gaan halen en hij gewoon heel rustig op de bank zou blijven liggen. Met een vreselijk gevoel in m’n buik ben ik naar Boxmeer gereden, mijn kinderen laat ik nooit alleen thuis maar nu had ik geen andere oplossing. Ik moest snel zorgen dat ik alle verzorging voor Sem zijn oogje in huis kreeg. In het Maasziekenhuis natuurlijk een wachtrij voor me, wat duurt het dan allemaal lang. Uiteindelijk alles meegekregen en thuis Sem zijn oogje verzorgd. Vanaf nu gaan we 3 maal daags een lijntje zalf in het oogje aanbrengen, daarover een nat steriel gaasje en daarover een eye pad geplakt. Gisteravond zei Sem tegen me dat hij opgelucht is dat de oogprothese eruit is, zijn oogje voelt nu veel fijner en niet meer zo gespannen. Vanochtend zagen we dat de enorme zwelling veel en veel minder is geworden. Nu gaan we ervan uit dat het oogje rustig aan herstel kan gaan beginnen. Als het slijmvlies hersteld en rustig is zal de oogprothese in Rotterdam weer terug geplaatst worden.
Vandaag word het dan ook tijd om een beetje in vakantiestemming te komen. Samen met
Trisha heb ik cup cakes gebakken met een heerlijke topping van slagroom en framboos erop. Daarna heeft ze nog wat spikkeltjes erop gedaan om ze feestelijk te versieren. Sem heeft al genoten van een heerlijke cup cake, super !
11 februari 2013
De zesde dag na de operatie
We zien elke dag een vooruitgang in het herstel van Sem, zo dankbaar en blij dat hij zich beter voelt. Vandaag kunnen beide oogjes een stukje open. De oogprothese is voor het eerst duidelijk te zien. Sem ligt heerlijk op de bank met een dekentje en tussendoor heeft hij al spelletjes gespeeld op z’n ipad. Trisha mag ook mee doen met de spelletjes van Sem, heel lief van hem. De pijn kunnen we goed onder controle houden, het oogje is nog flink gezwollen maar dit gaat de aankomende dagen ook afnemen. Morgen is het 1 week geleden dat we om half 8 ’s ochtends het Oogziekenhuis binnen liepen en we nog niet wisten hoe Sem de hele operatie zou doorstaan. Een opluchting dat de zwaarste dagen achter ons liggen !
10 februari 2013
De vijfde dag na de operatie
Vanochtend was de eerste ochtend dat Sem zich niet ziek voelde, hij heeft heerlijk op de bank een ontbijtje gegeten. Uiteraard heeft Sem wel om de 6 uur zijn pijnstilling nodig, zonder lukt het nog niet en dat hoeft ook niet. In de loop van de dag kan Sem al weer genieten van eten, vandaag ging een vers kippensoepje er smakelijk in, appeltje, banaan en druiven waren ook geen probleem, vanmiddag een lekker stukje abrikosenvlaai en vanavond eens kijken waar we hem een plezier mee kunnen doen. We zien vandaag voor het eerst een glimp van zijn oogprothese, het oogje is een klein beetje open. Het linker oogje probeert ook af en toe open te gaan, maar het is nog heel lastig.
Inmiddels is Sem een beetje opgeknapt zodat ons hondje Floris weer bij hem op de bank mag liggen en hem mag troosten. Dit was in de eerste dagen niet mogelijk en Floris snapte daar niets van. Zusje Trisha is zo lief en verzorgend voor haar grote broer. Ze houdt ook alles nauwlettend in de gaten, ze roept meteen “mam, pap, de oogjes van Sem gaan een beetje open” als Sem zijn best doet om eventjes te kijken.
9 februari 2013
De vierde dag na de operatie
Vandaag begon de dag met zorgen, Sem voelde zich weer ziek/ misselijk. Mama heeft hem een extra zetpilletje tegen de misselijkheid gegeven en uiteindelijk kon Sem een heerlijk sneetje toastbrood met jam en een gekookt eitje mee ontbijten. Elke ochtend maken we het blinde oogje even schoon met een steriel doekje en afgekookt water. Daarna krijgt het oogje gedurende de dag 3x een lijntje antibiotica zalf. Omdat het oog enorm opgezwollen is, redden we het net om de zalf erin te doen. Volgende week zal de zwelling wel af gaan nemen. Na de lunch heeft mama Sem geholpen om even lekker in bad te gaan. Eerst had hij er veel moeite mee, maar toen hij er eenmaal in zat wilde hij er bijna niet meer uit…. De ziekenhuis luchtjes zijn verdwenen en hij ruikt heerlijk fris naar zijn nieuwe douchegel. Ook vandaag weer hele lieve kaartjes met ontroerende teksten voor Sem. Speciaal voor Alina, heel veel kusjes van Sem, kom je binnenkort als ik opgeknapt ben gezelschapsspelletjes met me spelen ?
8 februari 2013
De derde dag na de operatie
Vanochtend had Sem nog erge pijn aan zijn oog, met een extra paracetamol konden we hem pijnloos krijgen, gelukkig. Voor het eerst heeft Sem een ontbijtje gegeten, zo fijn om te zien dat hij weer kan eten na alle ellende van de narcose. Na de middag ging het duidelijk beter met hem, hij heeft zelfs meegezongen met liedjes! Tussendoor kwam de postbode met een heel lief en lekker cadeautje. Af en toe kan het ziende oogje heel even open en zo kon Sem al een beetje zijn post en cadeautjes bewonderen. Nu het vandaag wat beter gaat heeft hij ook het cadeau van Trisha, papa en mama gekregen. Hij vroeg er al om met z’n verjaardag, met sinterklaas en nu na deze heftige operatie was het dan zover Sem heeft een ipad gekregen. Hij is er super blij mee !
7 februari 2013
De tweede dag na de operatie
Sem heeft vannacht goed kunnen slapen en zelfs voor het eest 2x een half beschuitje gegeten. Vanochtend nog misselijkheid, dus ben ik even bij de apotheek zetpilletjes gaan halen en ze werken uitstekend! Ook heeft Sem vandaag voor het eerst naar een luisterverhaaltje geluisterd, het was het cadeautje van Twan en zijn familie, heel hartelijk dank want Sem vind het een super leuk verhaal! Ook een kopje heerlijke tomatensoep heeft Sem al kunnen eten en met drinken is hij overgestapt op aanmaaklimonade in plaats van water. De pijn aan het oogje is goed onder controle te houden met de paracetamol. Sem is begonnen met aansterken en beetje bij beetje op te knappen. Vanmiddag met de post meerdere verrassingen, waaronder een grote enveloppe van Visio onderwijs in Grave. De kinderen van zijn klas hebben lieve berichtjes geschreven, tekeningen gemaakt, puzzels gemaakt en een mooi kaartje van de juffen en kinderen zat erbij. Mama heeft het allemaal aan Sem voorgelezen, want helaas kunnen ook vandaag de oogjes nog niet open. Sem vind het erg leuk dat hij zo’n leuke post krijgt. Hartelijk dank daarvoor ! En heel veel groetjes aan iedereen van Sem!
6 februari 2013
De dag na de operatie
Vannacht heeft Sem rustig geslapen, na 3 verschillende pijnstillers gisteravond waaronder Tramadol druppels was de pijn uiteindelijk gezakt. Vanochtend was Sem nog erg moe/ suf, dit is een bijwerking van de Tramadol. Gisteren heeft Sem niets kunnen eten, ook geen beschuitje, helaas ook vanochtend wilde en kon hij niets eten. Zijn maagje schijnt erg van streek te zijn van de narcose. Om half 10 ben ik met Sem naar huis gereden, hij kon heerlijk gaan liggen op de achterbank met zijn kussen, zijn deken en zijn knuffel Pluisje. Onderweg hoorde ik hem snurken, heerlijk dat hij die lange rit kon slapen. Thuis aangekomen lekker op de bank gekropen, toen mama vroeg of ik een lekkere verse soep zal koken, gaf hij aan dat hij heel graag tomaten creme soep wilde. Uiteraard ben ik meteen heel veel verse tomaatjes gaan halen en heb zijn lievelingssoep gemaakt. Hij heeft smaakvol 2x een half kopje gegeten, zo fijn voor hem. Echter minder fijn, na een half uurtje werd Sem toch weer misselijk… Arme kerel, we hopen zo dat zijn maagje er morgen beter aan toe is. Nu komt hij weer niet verder dan slokjes water drinken. De pijn is tussendoor soms heel heftig dan schreeuwt hij het uit. In overleg met de anesthesist van het Oogziekenhuis is er een receptje voor Tramadol naar de apotheek hier in het dorp gefaxt. Hiermee moeten we hem toch echt pijnvrij kunnen houden de eerste dagen. Vanochtend heeft dokter Paridaens het drukverband verwijderd, hij is erg tevreden over de operatie. Over 4 weken komt Sem bij hem terug voor controle als in de tussentijd alles goed gaat, anders natuurlijk eerder. Het oogje is inmiddels gezwollen en het kan ook nog wat gaan verkleuren. We vertroetelen hem hier allemaal, zijn zusje Trisha is ook zo lief voor hem. Ze wil graag zijn nieuwe oogje zien, maar helaas kan Sem beide oogjes nog niet openen. Eens kijken hoe het morgen verder gaat.
5 februari 2013
Vandaag is Sem zijn pijnlijke blinde oogje geamputeerd
Vanochtend waren Sem en mama om half acht in het Oogziekenhuis Rotterdam. We werden meegenomen naar kamertje acht, we hadden alle tijd om onze spulletjes uit te pakken en Sem is nog even gaan kleuren in het kleurboekje “Joey’s speciale oogje”. Ter voorbereiding voor de operatie werd de temperatuur gemeten, kreeg Sem in beide oogjes oogdruppels (wat voor hem helaas heel onprettig is) en daarna Paracetamol en Dormicum. Om tien uur hebben de verpleegster en mama Sem naar de OK gereden. Mama bleef bij Sem totdat hij met een kapje in slaap was gebracht. Ongeveer vijf kwartier later belde dokter Paridaens om te vertellen dat de operatie goed is verlopen. De inhoud van het blinde oogje is opgestuurd voor pathologisch onderzoek. Er is een 18 milimeter acrylbol geplaatst, deze is met slijmvlies gehecht. Daaroverheen is de tijdelijke oogprotese geplaatst. Er zit nu een drukverband op het oogje, dit mag er morgenochtend af. Sem kwam rond half een terug op de kamer. Hij heeft heerlijk liggen slapen tot een uurtje of drie. In die tijd kwam Lotteke op bezoek (mama van 3 prachtige kinderen waarvan de jongste een oogprothese heeft), wij hebben elkaar op een bijzondere manier leren kennen en ik vond het zo fijn dat zij vanmiddag langs kwam. Nu Sem inmiddels wakker begint te worden heeft hij helaas heftige pijn. Inmiddels heeft hij sterke pijnstillers gekregen en hoop ik dat deze snel gaan werken. Terwijl ik dit met 1 hand typ heeft Sem mijn andere hand stevig vast…Hopelijk hersteld onze kanjer snel en helpen mijn knuffels en kusjes hem om de pijn te verzachten.