4 Seasons in de Maasduinen

Vanochtend werden we tijdens het openen van de rolluiken in ons vakantieverblijf op de boerderij verrast door een wit landschap buiten! Het heeft vannacht een beetje gesneeuwd! In de planning staat een bezoek aan een groot indrukwekkend kasteel, we nemen onze handschoenen, sjaal en mutsen mee en rijden een half uurtje richting Werfen in Oostenrijk. Onderweg gaat het steeds meer en harder sneeuwen. Dit alles maakt het tot een sprookjesachtige belevenis. Vanaf de parkeerplaats maken we een klim naar de berg waarop het kasteel Hohenwerfen staat, hoog boven de Oostenrijkse stad Werfen in de Salzachvallei, circa 40 kilometer ten zuiden van Salzburg. Het kasteel is omringd door de Berchtesgadener Alpen en het aangrenzende Tannengebirge. Het kasteel is een zus van het kasteel Hohensalzburg, dat dateert uit de 11e eeuw. Tussen 1075 en 1078 werd het gebouwd door de orde van aartsbisschop Gebhard van Salzburg als een strategisch bolwerk boven op de hoge rots. Gebhard, een bondgenoot van paus Gregoria VII en de anti-koning Rudolf van Rheinfelden, hadden drie grote kastelen gebouwd om de Salzburgse aartsbisschop tegen de krachten van Koning Henry IV te beschermen: Hohenwerfen, Hohensalzburg en het Petersberg Kasteel in Friesach in Karinthië. In de daaropvolgende eeuwen hielp Hohenwerfen de heersers van Salzburg, de prins-aartsbisschoppen, niet alleen als militaire basis, maar ook als woonplaats en jacht retraite. Het fort werd in de 12e eeuw en in mindere mate opnieuw in de 16e eeuw verlengd. Echter tijdens de Duitse Boerenoorlog, (1525) kwamen boeren en mijnwerkers en staken het kasteel in brand. Als alternatief werd het daarna gebruikt als staatsgevangenis en had daarom een ​​enigszins sinistere reputatie. Zijn gevangenismuren hebben het tragische lot van veel criminelen gezien. In 1931 werd de vesting, die sinds 1898 door de Aartshertog Eugen van Oostenrijk werd bewoond, opnieuw door een vuur beschadigd. Daarna werd het grotendeels weer hersteld en in 1938 verkocht. Na de Tweede Wereldoorlog werd het als trainingskamp gebruikt door De Oostenrijkse Gendarmerie (landelijke politie) tot 1987. Sinds die tijd kunnen toeristen Kasteel Hohenwerfen bewonderen.
Vandaag genoten wij van een rondleiding met geweldige uitleg over het leven in het kasteel door de vele honderden jaren heen. En we hadden het geluk dat er sinds 19 april een nieuwe interactieve tentoonstelling in het kasteel gewijd is aan het fascinerende werk van Leonardo da Vinci.
Het gaat niet alleen over Leonardo als uitvinder en architect, maar ook zijn intense belangstelling voor het kunnen vliegen! 1505 beschreef hij de “Codice del Volo” een bekend voorbeeld van moderne bionica (het onderzoek naar de werking van systemen in de natuur en de technologische toepassing daarvan) en probeerde het natuurlijke fenomeen van de vogelvlucht over te dragen aan de kunst van vliegende machines. Dertig interactieve stations en hologrammen zijn in het kasteel opgesteld. Op 4 etages zijn installaties ingericht, zoals het hijsen en transporteren van machines en militaire uitrusting, bouwkunst van kastelen en zijn studies over de vliegkunst van vogels. De kinderen en wij vonden het geweldig wat we allemaal mochten zien en horen over de geschiedenis van dit kasteel.

Een unieke plek, het Höglwörther meer in het dorpje waar we logeren. Dit meertje bleef na het afsmelten van de Saalachgletschers circa 10.000 jaar geleden als juweeltje over in het landschap. Het voormalige klooster Höglwörth met zijn rococo kerk staat op het schiereiland. Het St. Peter en Paul ingewijd Augustijner klooster werd in 1125 opgericht door Aartsbisschop Konrad I van Salzburg. Het klooster werd ontbonden op 8 juli 1817. Vanmiddag wandelden we rond dit pitoreske meertje.

Na een half uurtje rijden arriveren we vanochtend aan de Hintersee, een romantisch bergmeer op 1313 meter hoogte in het Felbertal. Het meer ontstond in 1495 door een aardverschuiving. We staan versteld van het kristalheldere en smaragdgroene water, het mysterieuze bos en de wild over elkaar gevallen rotsen bekleed met mos. Tijdens onze wandeling om de Hintersee hebben we zicht op de Hochkalter; de tweede hoogste berg in het nationaal park Berchtesgaden en de Blaueiskar met de Blaueisgletscher. We wandelen om het meer (5 km) waarbij we telkens weer even op een bankje plaats nemen om van het prachtige uitzicht te genieten en zodat Trisha en Floris heerlijk kunnen spelen met het water 🙂

Gistermiddag kwamen we aan op onze vakantiebestemming voor de aankomende 14 dagen. We mogen genieten van het Berchtesgadener Land in Beieren. We hebben er allemaal enorm veel zin in om hier in de natuur te wandelen 🙂 Vanmiddag vielen we al meteen van de ene verbazing in de andere tijdens een wandeling in het prachtige ruige landschap met vele watervallen in de Almbachklamm. Het ontstaan van de Almbachklamm is begonnen door het smelten van de gletsjers van de laatste ijstijd ongeveer 15.000 jaar geleden. Het smeltwater en later het regenwater sneed zich in de aangrenzende oude landoppervlakten van Ettenberg en Maria Gern en verdeelden hen. De Almbach bereikt via een waterval de Berchtesgadener Ache als een zijstroom, daarna begon hij zich steeds dieper in te snijden. De ontoegankelijke kloofmuren bieden een breed scala van verschillende habitats voor wilde dieren. Tal van insecten en vlinders bewonen de hogere zonnige locaties. Degenen die de kloof op een mistige, niet al te koude, regenachtige dag bezoeken, kunnen een vuursalamander ontmoeten. Gemzen zijn in het beste geval in de zomer bezoekers in de Almbachklamm. Beierse pionieren bouwden 1894 een weg door de 3 kilometer lange klamm. Waarbij er meer dan 320 treden, een tunnel en 29 bruggen werden aangelegd.