4 Seasons in de Maasduinen

De Kniesteinkapel staat op een kleine open plek in het dichte woud. Paden leiden er vanuit vele richtingen naartoe. Sommigen kennen de legenden en mythen die over deze plek worden verteld. Anderen komen hier gewoon omdat het er prachtig is. Je kunt er de mythische krachten voelen. Een blik op het plafond onthult een afbeelding van de kroning van Maria in de hemel. De plafondschildering werd in 1989 gemaakt door de beroemde schilder Manfred Schmid (1911-2009). De Kniesteinkapel werd gebouwd in 1866, maar de plek werd voor het eerst genoemd in de 9e eeuw. Legendes, mythen en wonderbaarlijke gebeurtenissen omringen deze plek. Zo is er de Kniestein, die, als gevolg van langdurig knielen en bidden van een kluizenaar, afdrukken van zijn knieën zou hebben gekregen. Ook zouden er wonderbaarlijke stemmen en gezang zijn gehoord en zouden er genezende krachten uit de kapel en de fontein komen.
Na een bezoek aan de kapel kun je op weg naar Schweighausen je voeten even koelen door in het Kneipp bad te stappen.

De mooiste plekjes liggen vaak verscholen en zijn niet zo gemakkelijk te bereiken. Dat geldt ook voor de heropgebouwde Sägersweiher in de gemeente Schuttertal. Wie vanaf de Untertalstraße het pad naar Regelsbach neemt en de borden naar de Himmelsbach-zagerij volgt, wordt na een paar stappen bergopwaarts vanaf de parkeerplaats beloond met een waar pareltje: houten figuren, bruggen, bankjes en een sky lounger langs het rondlopende pad rond het meertje. Informatieborden geven informatie over de geschiedenis, flora en fauna van het meer. In het midden van het meer is een miniatuurzagerij gebouwd. Perfect voor een pauze met een goed boek, een picknick onder de bomen of een korte wandeling.

De geschiedenis van de Sägersweiher begint in de 14e eeuw, toen de familie Geroldseck de Regelsbach afdamde en een meer creëerde van ongeveer 250 meter lang, 50-60 meter breed en 10-15 meter diep. Aan de rechteroever lag een klein kasteel. Van hieruit konden ridders jagen, vissen en bijkomen van het harde leven in de middeleeuwen. Het is niet met zekerheid te zeggen, maar in de loop der jaren moet de dam van het meer zijn doorgebroken en zo zijn “drooggelegd” waardoor het meer verdween.
Rond 1890 begon Robert Himmelsbach, grootvader van de latere eigenaar Josef Himmelsbach (1927-2011), met de aanleg van een nieuwe vijver. Deze dient nu als reservoir voor het water uit de Regelsbach, dat via een smal kanaal naar de zagerij werd geleid om een waterrad aan te drijven.