4 Seasons in de Maasduinen

Vorig jaar tijdens onze vakantie in Wolfach ontdekten we de Glaswaldsee, we waren het er allemaal over eens dat we dit jaar heel graag weer een dagje aan deze see wilden beleven, het is er zo prachtig!

Gisteren regende het na een heel warm weekend. We besloten de kinderen kennis te laten maken met rodelen. Op 10 km afstand van de Horberlehof is een rodelbaan in het dorpje Gutach. Wat is het spannend, eerst worden we in het rodelkarretje stijl omhoog getrokken, daarna begint het vertier, we suizen naar beneden en af en toe staan er langs de kant verkeersborden met “bremsen”, remmen en weer gas geven, Trisha gaat er spontaan bij jodelen! Sem en Trisha kunnen er geen genoeg van krijgen! Hier komen we deze week zeker nog eens terug!
Vandaag beleven we adembenemende uurtjes bij de Allerheiligen Watervallen en de klooster-ruïne in Oppenau. Duizenden pelgrims en kloosterleerlingen stroomden eens in het vroeg-gotische klooster Allerheiligen (gebouwd 1191-1196), waar de kerkdiensten bijzonder feestelijk waren en de opleiding zeer streng en grondig. Dan als blikseminslag het einde: ontkerkelijking en vernietiging. Sindsdien heerst er stilte. De geest van dit stadje is levendig gebleven en wacht hier midden in de prachtige natuur erop door ons ontdekt te worden. De Lierbeek heeft zuidelijk van het vroegere klooster Allerheiligen in meerbeekgraniet door erosie een diepe en nauwe kloof laten ontstaan. Door de steile stenen kloof valt de Lierbeek over een lengte van 300 meter in zeven etappes circa 100 meter in de diepte. Deze wild romantische watervallen behoren tot de hoogste natuurlijke watervallen van Duitsland.
We zijn allemaal diep onder de indruk van de prachtige wandeling door de kloof (1,5 km) waarna we arriveren bij de klooster-ruïne. Ook daar aangekomen kijken we allemaal onze ogen uit. We besluiten in de Vesperstube te lunchen, waarna we rustig terug wandelen langs de prachtige watervallen. Een topbelevenis!

Gisteren namen we afscheid op de Binsenhof. We hebben er prachtige 14 dagen beleefd. Samen met mevrouw Wursthorn, buurvrouw Regina en haar zoontje Max hebben we mooie gesprekken gehad. De omgeving is er prachtig en we hadden nog vele dingen kunnen doen. We weten zeker dat we nog eens terug zullen komen. We reden vanuit Langenordnach naar Wolfach, daar zijn we vorig jaar op vakantie geweest, we logeren daar nog een weekje op boerderij Horberlehof. De kinderen verheugen zich er op om daar alles terug te zien. Het is een afstand van 66 km en tussendoor zijn we gestopt in het bekende toeristische dorpje Triberg. Bij de speeltuin langs de grote waterval hebben Sem en Trisha leuk gespeeld. Rond half twee arriveerden we bij de Horberlehof, Frau Fahrner heet ons welkom en vind het leuk ons weer terug te zien. We logeren dit keer in de “Mauseburg” ofwel in het muizenkasteel. Het is een woning met uitzicht op de hoge dennenbomen van het Schwarzwald en vanuit de woon/slaapkamer kunnen we buiten zitten, er hangt zelfs een gezellige hangmat, dat vinden Sem en Trisha wel heel erg cool.

Vandaag gingen we op verzoek van Trisha naar de Mummelsee. Ze herinnert zich dit meertje nog heel goed van vorig jaar. We rijden over de Schwarzwaldstrasse er naar toe. Hier kun je prachtige panorama’s bewonderen vanuit je autoraam. De Mummelsee is idyllisch gelegen aan de voet van de Hornisgrinde (1163 meter), de hoogste top van het noordelijke Zwarte Woud. Het meer is ontstaan als gletsjermeer na het smelten van het ijs van de Hornisgrinde ongeveer 10.000 jaar geleden. We wandelen met z’n allen langs de see en Floris is niet meer te houden want die wil heel graag zwemmen. De kinderen vermaken zich samen met hem op een strandje.

Vanochtend reden we naar Grafenhausen-Rothaus. Het Heimatmuseum Huesli laat je zien hoe de bevolking van het Zwarte Woud woonde en leefde. Het is een weerspiegeling van de cultuur van de boer in het dagelijks leven en vrije tijd en geeft een idee over hoe deze werd besteed in de lange, besneeuwde winters, op de vaak eenzame boerderijen. Huesli werd wereldbekend door de tv-serie Die Schwarzwaldklinik, als de residentie van professor Brinkmann. Aan het Huesli ligt ook een belevenispad, dat was voor de kinderen erg leuk. Een groot gedeelte van het pad zat vol met kleine kikkertjes. Ze hebben beide de kikkertjes eerst voorzichtig aangeraakt maar als snel zaten ze op hun hand. Voor Sem een heel bijzondere beleving, hij wilde heel graag een kikker voelen, hij vond het alleen frustrerend dat ze weer zo snel weg sprongen, zo kon hij ze maar eventjes voelen en van dichtbij zien.

We rijden vanochtend naar de wandelparkeerplaats in Bachheim (op 25 km afstand van de boerderij). Deze parkeerplaats is het startpunt voor de drie kloven wandeling. Een wandeling door de Wutach- Gauchach- en Engeschlucht. Het duitse woord schlucht staat voor kloof. We wandelen door het bos met hoge dennenbomen naar beneden in de Wutachschlucht. Van daaruit wandelen we stroomafwaarts tot we de monding van de Gauchach bereiken. Onderweg lopen we vlak langs het kabbelende water, de kinderen stoppen regelmatig bij een plekje waar ze bij het water kunnen spelen en Floris kan zwemmen. Bij de overdekte houten brug steken we over. Het is een wild romantische tocht, met steeds weer adembenemende indrukken van hoge bomen, kabbelend water, steile rotswanden. De kinderen roepen een paar keer “pap, mam, dit hadden we echt niet willen missen”! Het is namelijk de langste schluchtenwandeling die we tot nu toe met ze maken, we zouden ook op elk moment om kunnen keren, maar nee ze willen perse de hele rondwandeling maken. Als we bij de auto aankomen hebben ze 11 km gewandeld en rennen ze nog meteen het speeltuintje in dat bij de wandelparkeerplaats ligt. Wat een prachtige wandeling, hier komen we heel zeker weer eens terug.

Het is hier heerlijk warm en zo besloten we vandaag terug te gaan naar het prachtige meertje Windgefaellweiher. De kinderen genieten van het zwemmen en het spelen met hun krokodil en dolfijn. Floris is volgens ons geen hond maar een zeehond, hij is zo dol op zwemmen, ontzettend leuk om te zien.