Vannacht heeft Sem rustig geslapen, na 3 verschillende pijnstillers gisteravond waaronder Tramadol druppels was de pijn uiteindelijk gezakt. Vanochtend was Sem nog erg moe/ suf, dit is een bijwerking van de Tramadol. Gisteren heeft Sem niets kunnen eten, ook geen beschuitje, helaas ook vanochtend wilde en kon hij niets eten. Zijn maagje schijnt erg van streek te zijn van de narcose. Om half 10 ben ik met Sem naar huis gereden, hij kon heerlijk gaan liggen op de achterbank met zijn kussen, zijn deken en zijn knuffel Pluisje. Onderweg hoorde ik hem snurken, heerlijk dat hij die lange rit kon slapen. Thuis aangekomen lekker op de bank gekropen, toen mama vroeg of ik een lekkere verse soep zal koken, gaf hij aan dat hij heel graag tomaten creme soep wilde. Uiteraard ben ik meteen heel veel verse tomaatjes gaan halen en heb zijn lievelingssoep gemaakt. Hij heeft smaakvol 2x een half kopje gegeten, zo fijn voor hem. Echter minder fijn, na een half uurtje werd Sem toch weer misselijk… Arme kerel, we hopen zo dat zijn maagje er morgen beter aan toe is. Nu komt hij weer niet verder dan slokjes water drinken. De pijn is tussendoor soms heel heftig dan schreeuwt hij het uit. In overleg met de anesthesist van het Oogziekenhuis is er een receptje voor Tramadol naar de apotheek hier in het dorp gefaxt. Hiermee moeten we hem toch echt pijnvrij kunnen houden de eerste dagen. Vanochtend heeft dokter Paridaens het drukverband verwijderd, hij is erg tevreden over de operatie. Over 4 weken komt Sem bij hem terug voor controle als in de tussentijd alles goed gaat, anders natuurlijk eerder. Het oogje is inmiddels gezwollen en het kan ook nog wat gaan verkleuren. We vertroetelen hem hier allemaal, zijn zusje Trisha is ook zo lief voor hem. Ze wil graag zijn nieuwe oogje zien, maar helaas kan Sem beide oogjes nog niet openen. Eens kijken hoe het morgen verder gaat.
