Vanochtend was de eerste ochtend dat Sem zich niet ziek voelde, hij heeft heerlijk op de bank een ontbijtje gegeten. Uiteraard heeft Sem wel om de 6 uur zijn pijnstilling nodig, zonder lukt het nog niet en dat hoeft ook niet. In de loop van de dag kan Sem al weer genieten van eten, vandaag ging een vers kippensoepje er smakelijk in, appeltje, banaan en druiven waren ook geen probleem, vanmiddag een lekker stukje abrikosenvlaai en vanavond eens kijken waar we hem een plezier mee kunnen doen. We zien vandaag voor het eerst een glimp van zijn oogprothese, het oogje is een klein beetje open. Het linker oogje probeert ook af en toe open te gaan, maar het is nog heel lastig.
Inmiddels is Sem een beetje opgeknapt zodat ons hondje Floris weer bij hem op de bank mag liggen en hem mag troosten. Dit was in de eerste dagen niet mogelijk en Floris snapte daar niets van. Zusje Trisha is zo lief en verzorgend voor haar grote broer. Ze houdt ook alles nauwlettend in de gaten, ze roept meteen “mam, pap, de oogjes van Sem gaan een beetje open” als Sem zijn best doet om eventjes te kijken.