Vanochtend waren we met het hele gezin om half acht in Rotterdam. Sem had drie verschillende afspraken in het Oogziekenhuis. De wond van het geamputeerde oogje is heel goed aan het genezen, de verpleegkundige heeft een passende prothese geplaatst. Dit was erg moeilijk voor Sem. Als je jarenlang pijn hebt gehad aan je oogjes dan zijn dit soort afspraken heel spannend, ook al zijn mama, papa en je zusje erbij om je te steunen. Door de angst verkrampte Sem, zijn oogje en is het bij de derde poging uiteindelijk gelukt om de prothese te plaatsen. Zo verdrietig om te zien hoeveel spanning het meebrengt bij onze lieve Sem als er iemand een behandeling aan zijn oogje wil uitvoeren. De volgende stap is een afspraak maken in Den Haag voor het aanmeten van de individuele oogprothese voor Sem. Vandaag spraken we ook beide oogartsen, over vijf maanden bespreken we opnieuw de voor en nadelen van de staaroperatie van het nog ziende oogje. Eerst even helemaal herstellen van de amputatie. Vanochtend kregen we in het ziekenhuis bezoek van Lotteke en Twan, dat vonden we allemaal zo gezellig en attent. De kinderen hadden elkaar meteen gevonden en hebben lief samen gespeeld. Aansluitend zijn we naar Kinderdijk gereden, wat is het ontzettend mooi om daar te wandelen! We konden daar heerlijk uitwaaien van alle indrukken in het ziekenhuis.
