Vanochtend zaten we met z’n viertjes kort na zessen in de auto op weg naar Rotterdam. Sem werd daar om 9.15 uur verwacht. Eerst bij dokter Paridaens, die vergezeld was van 2 collega’s. Sem heeft heel goed verteld hoe het met hem en zijn oogprothese gaat en hoe blij hij is dat hij geen pijn meer heeft. Het zeer goede nieuws is, dat Sem niet meer op controle hoeft voor het geamputeerde oogje. Daarna volgde de afspraak bij dr. de Faber, de kinderen hebben grapjes met de dokter uitgehaald en uiteindelijk heeft de oogarts metingen aan het rechter oogje van Sem uitgevoerd. De conclusie is dat Sem gelukkig nog steeds 12% met behulp van zijn bril met dit oogje kan zien. De staar hoeft momenteel nog niet operatief verwijderd te worden, dr. de Faber gaat deze operatie uitvoeren zodra dit beperkte zicht minder wordt, om nu onnodige risico’s te voorkomen. Sem hoeft over een jaar pas weer terug op controle, super! Daarna reden we van Rotterdam naar Den Haag naar het Kunstogenlaboratorium. Daar begroete Axel ons hartelijk en was hij heel benieuwd naar de verhalen van Sem en zijn ervaringen met zijn oogprothese. Vandaag is de oogprothese een klein beetje aangepast, Axel doet dit bij Sem in kleine stapjes zodat er niet te veel druk op het oogje komt te staan. Zo hadden we tussendoor even tijd om in Den Haag samen te lunchen. Rond 14.30 uur was de aanpassing aan de oogprothese klaar en gingen we op weg naar Huan, ons logeetje. Sem en Huan verheugden zich al geruime tijd erop om weer samen te kunnen spelen. Uiteindelijk waren we met z’n allen rond 18.30 uur thuis. Na zo’n reis door Nederland gisteren, gaan we morgen met de kinderen genieten in de Maasduinen!
