Eén van de grootste watervallen in het Schwarzwald is die bij het stadje Oppenau, de ‘Allerheiligen Wasserfälle’. We hebben ze een paar jaar geleden voor het eerst mogen bewonderen, vandaag mogen we er wederom van genieten. Het water stort neer in verschillende fases, over een lengte van zo’n 100 meter. We houden allemaal van watervallen en het prachtige Schwarzwald waar je dan doorheen wandelt, het is weer sprookjesachtig mooi 🙂
Vanmiddag bezochten we de Burcht ruïne Hohengeroldseck, indrukwekkend gelegen, hoog bovenop een berg nabij Seelbach. De burcht werd halverwege de 13de eeuw gebouwd door de heren van Geroldseck, in die tijd één van de machtigste families in de regio. In de eeuwen daarna werd de burcht ook bewoond door verschillende leden van de familie (Hohen)Geroldseck. In 1689 werd het kasteel door de troepen van de Franse koning Louis XIV verwoest en ontstond de ruïne die het nu is. Binnen een grillig gevormde buitenmuur bevindt zich een binnenmuur en daarbinnen vind je de overblijfselen van het Paleis, bestaande uit een ‘Oud Huis’ en een ‘Nieuw Huis’ met daartussen een binnenplaats. Van het Oude Huis staan de muren nog en boven de deur is een paneel met daarop het wapen van de heren van Geroldseck zichtbaar. Van het Nieuwe Huis is niet veel meer over. We beklimmen de muur van het Oude Huis via een wenteltrap zodat we van bovenaf in het vier verdiepingen hoge verblijf kunnen kijken en we door de vele gotische ramen de omliggende heuvels kunnen zien. Bij helder weer, zoals vandaag, zie je in der verte de Franse Vogezen, met de markante Mont Climont. Voor iedereen die van burchten en ruïnes houdt is dit een échte aanrader!
Elke vakantie nemen we ook een dagje de tijd om een stadje te bezoeken. De keus viel dit keer op Ettenheim, een half uurtje rijden vanuit ons vakantie-huisje. Op onze heenreis passeerden we dit plaatsje en het zag er uitnodigend uit door de prachtige vakwerkhuisjes. Bij een bakkertje genieten we samen van een heerlijke lunch en we neuzen samen in een paar winkeltjes rond. Onze teckel Floris die inmiddels 13 jaar is, kan gezellig deze uurtjes in z’n hondenbuggy meegenieten. Hij is de afgelopen maanden echt ons opaatje geworden. Vroeger kon hij hele dagen wandelen, hij is ook altijd elke vakantie met ons mee geweest en ook nu op zijn hoge leeftijd zorgen we ervoor dat hij nog alles mee kan beleven, hij geniet altijd ontzettend van de vakanties omdat hij weet dat dan niemand naar school/ naar het werk hoeft en we drie weken alle 5 steeds samen zijn 🙂
Vandaag heb ik samen met Trisha genoten in het Tierpark Rheinböllen. Het is echt een ‘Park’ te noemen, dit dierenrijk. Je bewandelt een natuurrijk gebied met een grote variëteit aan dieren: stokstaartjes, bizons, poolwolven, wasbeertjes, damherten, teveel om op te noemen… Wat het bezoek een extra dimensie gaf is dat Trisha en ik reeën konden voeren. Ze komen naar je toe en eten speciale brokjes uit je hand, je kunt ze zelfs tussendoor aaien! Voor deze twee dierenliefhebsters een mega belevenis! Ook zijn er een aantal vijvertjes en bij een daarvan heeft Trisha genoten van het voeren van ganzen en eenden. Een geweldig uitje!
Vandaag zijn we naar de op 1 na langste hangbrug in Duitsland gewandeld: ‘Die Geierlay Hängeseilbrücke’. Deze is in 2015 aangelegd; 100 meter hoog en 360 meter lang! De brug verbindt boven het Mörsdorfer Bachtal, de gemeenten Sosberg en Mörsdorf. De klim ernaar toe is voor geoefende wandelaars als wij gemakkelijk te doen, maar is best pittig. Eenmaal op de brug heb je een fantastisch uitzicht over een adembenemend landschap. Een zeer mooie belevenis 🙂
Bacharach staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. De naam van dit stadje verwijst naar Bacchus, de god van de wijn in de Griekse cultuur. Dit gebied is al zo lang als het bestaat bekend om zijn wijn. Interessant is dat Bacharach, hoewel er een vermelding is van zijn pre-Romeinse bestaan als Keltische nederzetting, voor het eerst werd vermeld in een document uit het begin van de 11e eeuw. De rit er naar toe is zo mooi, een heel gevarieerd landschap met heuvels, vele korenvelden en windmolens. Je kunt steeds kilometers ver afwisselende landschappen bewonderen. Bacharach is zeer zeker een bezoek waard. Het dorpje heeft een kern met prachtige vakwerkhuisjes. Bijzonder hier is dat je je echt in de oudheid waant. Als je je in het stadje begeeft, lijkt het of je door een prentenboek wandelt, met alleen maar huisjes in die fraaie bouwstijl. We genieten met z’n allen zeer van dit oude stadtje.
Rijnland-Palts, de provincie waar we zijn, kent tal van wandelroutes, zogenoemde ‘Traumschleifen’ (wandellussen). Vandaag genoten we met z’n allen van de Hunsrück Wanderweg met het Hubertus viaduct. We lopen over een fraai bospad met een stroompje er langs. Floris geniet er met volle teugen van. Samen met Trisha speelt hij in en met het water; dit is op en top vakantie. De wandeling brengt ons eerst naar een plek onder het Hubertus viaduct. Een immens bouwwerk. Sem en ik (Marjolein) wandelen nog een stukje verder, naar de Liesenfeldhütte vanwaar je een blik over het viaduct krijgt. Wat een uitzicht heb je hier! Het Hubertusviaduct leidt in een bocht over de Hubertusschlucht. Het bouwwerk heeft zes openingen over een lengte van 150 meter en een hoogte van 50 meter. Ten tijde van de bouw was het een van de hoogste stenen boogbruggen in Duitsland. De brug is gebouwd van rode zandsteenblokken met reliëf uit de Neckar-regio. De onderzijden van de bogen zijn bekleed met baksteen. Tussen het wandelen door genieten we samen van de heerlijke broodjes van het bakkertje 🙂
De zwaan
Ruisend en wiekend
wat een pracht
een en al kracht
sierlijk en trots
zo smetteloos wit
Prachtige ontmoeting vanochtend vroeg tijdens onze wandeling met Floris bij ’t Sohr.
Altijd weer prachtig de wisseling van een seizoen. Je ziet, voelt en ruikt de lente 🙂
Samen met Trisha en Floris vanmiddag genoten van de natuur, het water en de herder met z’n schaapskudde en border collies.
Powered by WordPress