Eén van de grootste watervallen in het Schwarzwald is die bij het stadje Oppenau, de ‘Allerheiligen Wasserfälle’. We hebben ze een paar jaar geleden voor het eerst mogen bewonderen, vandaag mogen we er wederom van genieten. Het water stort neer in verschillende fases, over een lengte van zo’n 100 meter. We houden allemaal van watervallen en het prachtige Schwarzwald waar je dan doorheen wandelt, het is weer sprookjesachtig mooi 🙂
Vanmiddag bezochten we de Burcht ruïne Hohengeroldseck, indrukwekkend gelegen, hoog bovenop een berg nabij Seelbach. De burcht werd halverwege de 13de eeuw gebouwd door de heren van Geroldseck, in die tijd één van de machtigste families in de regio. In de eeuwen daarna werd de burcht ook bewoond door verschillende leden van de familie (Hohen)Geroldseck. In 1689 werd het kasteel door de troepen van de Franse koning Louis XIV verwoest en ontstond de ruïne die het nu is. Binnen een grillig gevormde buitenmuur bevindt zich een binnenmuur en daarbinnen vind je de overblijfselen van het Paleis, bestaande uit een ‘Oud Huis’ en een ‘Nieuw Huis’ met daartussen een binnenplaats. Van het Oude Huis staan de muren nog en boven de deur is een paneel met daarop het wapen van de heren van Geroldseck zichtbaar. Van het Nieuwe Huis is niet veel meer over. We beklimmen de muur van het Oude Huis via een wenteltrap zodat we van bovenaf in het vier verdiepingen hoge verblijf kunnen kijken en we door de vele gotische ramen de omliggende heuvels kunnen zien. Bij helder weer, zoals vandaag, zie je in der verte de Franse Vogezen, met de markante Mont Climont. Voor iedereen die van burchten en ruïnes houdt is dit een échte aanrader!
Vandaag zijn we vanuit de Eifel naar ons vakantieverblijf in het Schwarzwald gereden. Het landschap blijft ons onderweg fascineren. Als we Baden-Württemberg inrijden voelt het als thuiskomen. Het heuvellandschap, de bossen, de Bauernhöfen… het is sprookjesachtig mooi! We hebben een klein houten huisje geboekt op het erf van een boerderij, in het dorpje Schuttertal. We rijden het dorpje in en de navigatie leidt ons een smal weggetje in en we stijgen een aantal kilometers fiks omhoog naar onze bestemming; de Neuhäuserhof. Wat een prachtige weg door het dichte bos. Een prettig verblijf met rondom weilanden en de immense bossen. Al meteen de eerste middag mogen we beleven dat er grote roofvogels bij de boerderij rondcirkelen, mooier kan de aankomst niet starten 🙂
Vandaag heb ik samen met Trisha genoten in het Tierpark Rheinböllen. Het is echt een ‘Park’ te noemen, dit dierenrijk. Je bewandelt een natuurrijk gebied met een grote variëteit aan dieren: stokstaartjes, bizons, poolwolven, wasbeertjes, damherten, teveel om op te noemen… Wat het bezoek een extra dimensie gaf is dat Trisha en ik reeën konden voeren. Ze komen naar je toe en eten speciale brokjes uit je hand, je kunt ze zelfs tussendoor aaien! Voor deze twee dierenliefhebsters een mega belevenis! Ook zijn er een aantal vijvertjes en bij een daarvan heeft Trisha genoten van het voeren van ganzen en eenden. Een geweldig uitje!
In de tuin van ons vakantiehuisje is een heel schattig eekhoorntje dat we regelmatig kunnen bewonderen tijdens zijn capriolen in en rondom de bomen 🙂
Vandaag zijn we naar de op 1 na langste hangbrug in Duitsland gewandeld: ‘Die Geierlay Hängeseilbrücke’. Deze is in 2015 aangelegd; 100 meter hoog en 360 meter lang! De brug verbindt boven het Mörsdorfer Bachtal, de gemeenten Sosberg en Mörsdorf. De klim ernaar toe is voor geoefende wandelaars als wij gemakkelijk te doen, maar is best pittig. Eenmaal op de brug heb je een fantastisch uitzicht over een adembenemend landschap. Een zeer mooie belevenis 🙂
Rijnland-Palts, de provincie waar we zijn, kent tal van wandelroutes, zogenoemde ‘Traumschleifen’ (wandellussen). Vandaag genoten we met z’n allen van de Hunsrück Wanderweg met het Hubertus viaduct. We lopen over een fraai bospad met een stroompje er langs. Floris geniet er met volle teugen van. Samen met Trisha speelt hij in en met het water; dit is op en top vakantie. De wandeling brengt ons eerst naar een plek onder het Hubertus viaduct. Een immens bouwwerk. Sem en ik (Marjolein) wandelen nog een stukje verder, naar de Liesenfeldhütte vanwaar je een blik over het viaduct krijgt. Wat een uitzicht heb je hier! Het Hubertusviaduct leidt in een bocht over de Hubertusschlucht. Het bouwwerk heeft zes openingen over een lengte van 150 meter en een hoogte van 50 meter. Ten tijde van de bouw was het een van de hoogste stenen boogbruggen in Duitsland. De brug is gebouwd van rode zandsteenblokken met reliëf uit de Neckar-regio. De onderzijden van de bogen zijn bekleed met baksteen. Tussen het wandelen door genieten we samen van de heerlijke broodjes van het bakkertje 🙂
Onze zomervakantie brengt ons eerst naar de Eifel/ Hunsrück, we mogen logeren in een vakantiehuisje in het dorpje Ohlweiler. Een piepklein dorpje, op 2,5 uur rijafstand van thuis. Het huisje waarin we verblijven staat aan de rand van het bos, met een weidse blik over het prachtige landschap. ’s Middags cirkelden de eerste roofvogels al boven de tuin en de actieve geluiden die vanuit de bosrand kwamen bleek van een schattige eekhoorn te zijn die van allerlei acrobatische kunstjes liet zien 🙂 In de info op internet werd onder meer vermeld dat we in de tuin reeën konden verwachten… en ja hoor, al meteen de eerste avond mochten we een ree bewonderen, zó mooi!!
De zwaan
Ruisend en wiekend
wat een pracht
een en al kracht
sierlijk en trots
zo smetteloos wit
Prachtige ontmoeting vanochtend vroeg tijdens onze wandeling met Floris bij ’t Sohr.
Altijd weer prachtig de wisseling van een seizoen. Je ziet, voelt en ruikt de lente 🙂
Powered by WordPress