fotofilmpje-dsd-verstoring-in-de-geslachtsontwikkeling (Klik links op fotofilmpje om het korte filmpje te kunnen bekijken)
Aanstaande maandag is het zeven jaar geleden dat wij in Zuid China onze lieve innemende Trisha voor altijd in onze armen sloten. Eind 2007 las ik een oproep op de site van adoptiestichting Kind en Toekomst waar men op zoek was naar ouders voor 3 jongentjes met een special need. Net zoals het met Sem is gegaan voelden wij ons meteen geroepen om te reageren. Wij hoefden niet na te denken, elk kind met welke special needs dan ook was meer dan welkom in ons hart en ons gezin. Op 16 juni 2008 liep er ’s middags in Nanning een heel aandoenlijk prachtig kindje van 18 maanden oud in onze armen. Sem maakte kennis met zijn “broertje” en samen gingen ze al snel lol maken. We genoten samen van de tijd in het prachtige geboorteland van onze kinderen. Met het oog op het feest dat we maandag in ons gezin vieren, wil ik graag deze bijzondere onvergetelijke dag aangrijpen om zoals vele volwassenen met een DSD dit over de hele wereld doen; meer bekendheid/ inzicht/ openheid aan DSD te geven! Dat is waar alle volwassenen om vragen en dat begrijp ik als moeder van een prachtige dochter waarbij de artsen in eerste instantie een verkeerde benoeming van het geslacht hebben uitgesproken maar al te goed! Niets is zo prettig als dat je open kunt communiceren over welke aandoening dan ook.
Thuis in Nederland, kwamen we er stap voor stap achter wat de medische reden is dat Trisha geboren is met een DSD (verstoring in de geslachtsontwikkeling/ interseksueel). Dankzij DNA onderzoek werd er een diagnose vastgesteld. Hiermee konden wij op internet informatie vinden. Het allerbelangrijkste hierin waren niet de artsen, maar de ervaringsdeskundigen. De volwassenen die net als Trisha met een DSD zijn geboren. Op elke 200 baby’s is er één baby die kenmerken heeft van zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht. Er zijn tientallen vormen van intersekse of disorder of sex development (DSD). DSD is een parapluterm voor tientallen, aangeboren variaties in de geslachtsontwikkeling.
Er zijn 7 gradaties in het syndroom dat bij Trisha is vastgesteld. Bij gradatie 3 en 4 is het voor artsen en ouders eigenlijk onmogelijk om daar een beslissing in te nemen (maar onze maatschappij dit helaas nog steeds verlangt), alleen de persoon zelf kan en mag hier antwoord op geven. Ouders en artsen kunnen alleen maar wachten op het moment dat de persoon dit zelf aan kan geven. Maar helaas is dit over de hele wereld nog niet zo. Als er een kindje geboren wordt is de eerste vraag die aan de ouders gesteld wordt: Is het een jongen of een meisje? Ouders verlangen in de eerste uren na de geboorte van artsen dat zij een beslissing hierin nemen. Helaas kan het dan gebeuren dat er voor de pasgeboren baby een verkeerde benoeming wordt gekozen. Uit ervaringsverhalen van volwassenen met dit syndroom kan ik jullie laten weten dat zij allen als kind al wisten of ze zich mannelijk of vrouwelijk voelden. Artsen kunnen een aantal medische feiten op een rij zetten maar de gender-identiteit (tot welk geslacht iemand zichzelf voelt behoren) kan deze persoon alleen zelf aangeven. Er werd (en word ook nu nog) echter niet naar deze kinderen geluisterd, met als gevolg dat deze personen gebukt gaan onder hun fout toebedeelde geslacht en hierdoor een verdrietig / gefrustreerd leven lijden. Velen konden vroeger hieronder niet gebukt blijven gaan en kozen ervoor om hun leven te beëindigen.
Hierin zie ik mijn taak om als moeder van een prachtige dochter met DSD hierover te schrijven en te vertellen. Om openheid en acceptatie voor alle personen geboren met een interseksuele conditie te vragen. Daarom het verhaal van Trisha met een korte begrijpelijke uitleg en een filmpje zodat hopelijk heel veel mensen de moeite nemen dit te lezen en te zien. Het hopelijk beter zullen kunnen begrijpen en iedereen willen accepteren in onze maatschappij zoals men geboren is. Ik ben er altijd om vragen te beantwoorden en om uitleg te geven, zowel aan volwassenen als aan kinderen.
11 juni 2015
Bijna zeven jaar geleden
Reacties uitgeschakeld voor Bijna zeven jaar geleden