Wist je dat … staat er in de Mekkerus (schoolkrant) die Sem mee naar huis bracht. Vandaag heeft Sem zijn laatste schooldag gehad. De laatste keer in de “tijdelijke” lokalen, na de zomervakantie starten de leerlingen in de nieuw gebouwde school voor blinden- en slechtzienden. Groep 8 gaat Sem doen en hij heeft ook dit jaar weer super goed zijn best gedaan. De cito scores zijn allemaal 1 en 1+, Sem is een harde werker, Sem vindt leren leuk, is nieuwsgierig, heeft heel veel interesses en wil gewoon graag alles weten. Voor de schoolkrant heeft hij zelf een woordzoeker gemaakt. Hier is hij de laatste 2 jaar veel mee bezig en vooral ook hele vakantieboekjes voor anderen maken, met daarin woordzoekers, doolhof, galgje, stippen verbinden, kleur het plekje, moppen enz. Hij heeft voor Trisha al een hele stapel boekjes gemaakt, zij hoeft zich aankomende vakantie absoluut niet te vervelen. Eens kijken hoe volgend jaar uitpakt, al ruim 9 jaar werken wij thuis en op school aan de sociaal emotionele ontwikkeling van Sem, deze verloopt ernstig vertraagd vanwege zijn traumatische ervaringen en zijn “overleven” de eerste 24 maanden van zijn leven in uiterst deprimerende omstandigheden in het weeshuis. Vanaf dag 1 hebben wij met ontzettend veel geduld, veel liefde en zorg zijn basisvertrouwen laten herstellen, dit proces verloopt met kleine stapjes, daarvoor zijn de trauma’s te groot. Zo verdrietig als kinderen hun leven op deze manier starten. En in bepaalde situaties (nieuwe situaties, of verrassingsfeestjes) zorgen deze traumatische ervaringen voor gedrag wat we gewoonlijk niet bij hem zien. Sem is gelukkig steeds vaker een lieve zorgzame broer en geen bazige drukke broer, daar zijn we zo blij en dankbaar voor want Sem weet dat hij de allerliefste zus van de hele wereld heeft.
Volgende week is het alweer drie maanden geleden dat Sem zijn pijnlijke blinde oogje werd geamputeerd. Na de eerste heftige week is Sem heel goed en snel opgeknapt. Acht dagen na de operatie had hij geen pijnstillers meer nodig en tot op de dag van vandaag geen pijn meer gehad. Dit is zo’n ontzettend nieuwe gewaarwording voor hem. Hij kan nog steeds niet geloven dat dit voortaan zo zal blijven. Bijna vier weken geleden kreeg Sem in het Haags Kunstogen Laboratorium zijn eerste eigen oogprothese. Vanaf die dag stond er voor Sem en mama op zaterdagavond op het programma zelf de oogprothese eruit halen, onder de kraan af spoelen, even afdrogen en dan weer terug plaatsen. De eerste keer alleen thuis zonder ervaringsdeskundige was super spannend maar het is ons gelukt. Elke zaterdag krijgen we een beetje meer vertrouwen in deze handelingen en gaat het ietsje makkelijker. Het is altijd binnen een paar minuutjes gebeurd maar je kunt je wellicht voorstellen dat het nog even spannend blijft totdat de routine erin zit. En Sem die gaat weer vrolijk door met alles wat hem bezig houdt. Vandaag heeft hij een talentenshow op school. Hij is super trots op z’n stoere jas die hij van Nikai heeft gekregen. Wat wordt hij al een grote stoere vent ! Trotse zus, papa en mama op onze lieve kanjer Sem !